Merkileg Merkel

Ég viðurkenni að ég var hálfpartinn feginn þegar ég heyrði að Gerard Schröder hefði tapað fyrir Angelu Merkel í kosningum árið 2005. Atvinnumálin í Þýskalandi voru slíkum vandræðum að vinstrimennska eins og hún var stundum var sennilega orðin úrelt. Hvernig er líka hægt að tala um öryggi (atvinnuöryggi, öryggisnet o.þ.h.) þegar fólk er hætt að geta fengið vinnu, jafnvel eftir 5 ára praktískt háskólanám?

Og Merkel hefur klárlega verið djarfari en forveri hennar. Nú er ég ekki vel að mér um þýsk innanríkismál, en á alþjóðavetvangi hefur hún auglýst sig vel, komið ákveðið fram og nýtt sterka stöðu Þjóðverja sem kaupendur og seljendur vöru um allan heim. Það sem sagt er frá í þessari frétt eru allt dæmi um það sem Halldór Ásgrímsson og Ólafur Ragnar Grímsson hafa gert illa. Þeir hafa flakkað um heiminn, rætt um hvernig Íslendingar geti gert bíssness, og minnst svo á mannréttindamál í lokin. Þetta hefur alltaf komið mér fyrir sjónir sem eitthvað svona: ,,Já, á meðan ég man. Þið eruð í þessum mannréttindabrotum... og ég var búinn að lofa vinnuveitendum mínum að minnast á þau." Svo takast félagarnir í hendur eftir góðlátlegt spjall um pyntingar.

En Merkel hefur líka drullað á sig. Hún er, eins og svo margir Þjóðverkjar, búin að missa algerlega sjónar af markmiðum tjáningarfrelsis. Angela Merkel lýsti jú yfir áhuga á að banna hakakrossinn fyrir ekki löngu síðan. Það vottar vissulega fyrir hræsni þegar Angela Merkel skammar Kínverja fyrir að leyfa ekki samtök eins og Falun Gong, en leyfir fólki ekki að hafa hakakross á lofti. Hakakross sem einnig er mikilvægt trúartákn í Hindúisma og fleiri asískum trúarbrögðum.

Merkel ræðir mannréttindamál í Kína