Fallegu áhugamálin!

Alveg get ég ímyndað mér þetta pakk hneykslast á frænda sínum sem eyðir öllum stundum í að drepa tölvukalla í einhverjum heimskulegum leik. Og vissulega má hneykslast á þessum frænda þeirra [höf. gefur sér að allir eigi a.m.k. einn slíkan frænda].

Mér hefur aldrei þótt fínt að drepa drápsins vegna. Þessir menn gera sér hins vegar ferðir um allan heim, sérstaklega til að drepa. Ég er ekki tilbúinn að viðurkenna uppstoppun sem ástæðu dýradrápsins. Þessir félagar stoppa ekki sjálfir upp, þannig að það er ekki þeirra áhugamál, heldur láta þeir gera það fyrir sig svo þeir geti montað sig af því hvað þeim hefur tekist að drepa mikið, fjölbreytta og fínt í sem flestum löndum.

Svo virðist það vera eitthvað til að monta sig yfir að vísundarnir hafi þurft fimm stærðarinnar riffilskot. Eins og það geri þessa ræfla að meiri mönnum að hafa yfirbugað svona hraust dýr með rifflum úr fjarlægð. Nær væri að það gerði þá að aumingjam að ráðast dýr með pyntingum vegna fáfræði sinnar um hreysti skepnanna.

Ég er hlynntur því að fólk veiði sér í matinn, eins og það hefur gert alla tíð. En að hafa það að sérstöku áhugamáli að drepa, það er viðbjóður. 

Veiddu tvo risavísunda í Minnesota

Athugasemdir

[Óli Jón Gunnarsson (IP-tala skráð) 8.1.2008 kl. 11:37]

Allgjörlega sammála þér!

[Steinunn (IP-tala skráð) 8.1.2008 kl. 12:30]

Mér finnst það mun heilbrigðara að ferðast um heiminn til að skoða og jú veiða..... allavega mun meira vit í því heldur en að eiga það sem "áhugamál" að hella sig blindfullann niðri í bæ um helgar.. berja jafnvel næsta mann og státa sig svo á því eftir helgi, Svo ég talin nú ekki um þessa vitleysu að eyða fúlgum fjár í litla ljóta Sportbíla.. ég hvet þig til að fara og skoða veiðisafnið þarna eru mörg uppstoppuð dýr sem maður fær tækifæri á að skoða sem maður þyrfti jú annars að láta duga að sjá á Animal planet

KV Steinunn (ps er ekki gömul kerling hehe)

[Gunnar (IP-tala skráð) 8.1.2008 kl. 12:53]

Frekar vil ég nú sjá dýrin lifandi í sjónvarpinu - og vita af þeim þannig - en sem afsniðna hausa á veggnum heima hjá þessari stórbrotnu hetju.

[Árni Gunnar Ásgeirsson, 8.1.2008 kl. 13:41]

Hmm... já, það er sennilega skárra að ferðast um til og skjóta skepnur en að stofna til slagsmála af áhuga, sérstaklega ef um Grensásslagsmál er að ræða. Vitleysan að eyða fúlgum fjár í sportbíla, er vissulega vitleysa, en hún er skaðlaus vitleysa og ég get skilið að einhver hafi áhuga á þeirri vitleysu. Ég get hins vegar aldrei skilið áhuga á að drepa.

Ég hef lítinn áhuga á að sjá þetta safn. Ég hef komið á margfalt stærri söfn með uppstoppuðum dýrum, og þótti mikið til koma. Ég þekki ekki uppruna dýranna á náttúruminjasafninu í Berlín, Kaupmannahöfn eða íslenska náttúrugripasafninu. Vonandi var ekki hver einasta skepna þar drepin með það eitt í huga að monta sig af henni, þó það kunni að eiga við um sum eintökin. Það sem þessi söfn eiga þó sammerkt er að þeim er ætlað að fræða almenning um náttúrufræði, náttúrusögu o.þ.h. Safnið á Stokkseyri er veiðisafn. Það fræðir fólk um veiðar. Mér þykir safn um skotveiðar ekki réttlæta dráp á dýrum um allan heim.

[Lárus Gabríel Guðmundsson, 9.1.2008 kl. 04:07]

Þetta fjallar allt um eðli og óeðli og það að finnast maður æðri, sterkari og meiri. Finnst þetta svo sem ekkert til þess að taka til fyrirmyndar en held bara að það stoði lítið að ergja sig yfir þessu.

Brigid Bardot tókst ekki að stoppa veiðar í gróðaskyni og að ástæðulausu, við eigum heldur ekki séns.

[Árni Gunnar Ásgeirsson, 9.1.2008 kl. 08:11]

Nei, það er eitt sem ég var viss um allan tímann. Að ég æti ekki séns...

[Sigga (IP-tala skráð) 9.1.2008 kl. 09:48]

Víst áttu séns. Hugsaðu þér ef allir myndu hugsa svona?